Verbum

zúlassen

* vt

1) дапуска́ць (напр., да іспытаў)

2) дазваля́ць, згаджа́цца

3) не адчыня́ць, пакіда́ць зачы́неным

lássen Sie die Tür zu! — пакі́ньце дзве́ры зачы́ненымі!

kéinen Zwéifel ~ — не пакіда́ць ніцкага сумне́ння

Háusrecht

n -(e)s юрыд.

1) пра́ва на недатыка́льнасць жылля́

2) сяме́йнае пра́ва, пра́ва галавы́ [старэ́йшага] у сям’і́

sein ~ gégen j-n bráuchen — паказа́ць каму́-н. на дзве́ры, вы́гнаць каго́-н.

Stuhl

m -(e)s, Stühle

1) крэ́сла

2) тэх. стані́на, стано́к

3) мед. стул

j-m den ~ vor die Tür sétzen — разм. вы́ставіць [вы́гнаць] каго́-н. (за дзве́ры)

der Päpstliche [A- postólische, Römische, Héilige] ~ — Па́пскі прасто́л

éintreten

*

1.

vi (s)

1) увахо́дзіць

2) надыхо́дзіць

3) уступа́ць (у арганізацыю)

4) адбыва́цца

5) (für A) заступа́цца (за каго-н.)

2.

vt

1) уто́птваць

sich (D) éinen Splítter in den Fuß ~ — застрамі́ць нагу́

2) вы́біць (дзверы нагой)

3) разно́шваць (абутак)

stürmen

1.

vt атакава́ць, штурмава́ць, браць пры́ступам

ein Haus ~ — уварва́цца ў дом

éine Tür ~ — лама́цца ў дзве́ры

2.

vi

1) (h) бушава́ць (пра вецер)

2) (s) спяша́цца, не́сціся, кі́дацца

álle stürmten auf den Platz — усе́ паспяша́ліся [пане́сліся, кі́нуліся] на пло́шчу

◊ den Hímmel ~ — дамага́цца немагчы́мага

schlíeßen

*

1.

vt

1) зачыня́ць

2) запіра́ць, замыка́ць

j-n in die Árme ~ — абня́ць каго́-н.

3) рабі́ць высно́ву, выво́дзіць

was ~ Sie daráus? — яку́ю высно́ву Вы ро́біце адсю́ль?

daráus ist zu ~, dass… — адсю́ль мо́жна зрабі́ць высно́ву, што…

4) змыка́ць (рады)

5) заключа́ць (шлюб, дагавор, умову)

éinen Vergléich ~ — прыйсці́ да пагадне́ння

2.

vi

1) зачыня́цца (пра дзверы і да т.п.)

2) зака́нчвацца, канча́цца (пра заняткі, спектакль)

die Schúle schließt um zwei (Uhr) — заня́ткі ў шко́ле канча́юцца ў дзве гадзі́ны

3.

(sich)

1) зачыня́цца (пра дзверы)

2) (an A) далуча́цца, прымыка́ць (да чаго-н.), межава́ць (з чым-н.)

ánschließen

*

1.

vt

1) далуча́ць, падключа́ць

2) дадава́ць

2.

vi (s)

1) зачыня́цца (пра дзверы)

2) сядзе́ць у аблі́пку (пра вопратку); шчы́льна прыляга́ць

3) (an a) быць звя́заным (з чым-н.)

3.

(sich)

(D, an A) далуча́цца (да каго-н., да чаго-н.)

darf ich mich Ihnen ~ ? — мо́жна да Вас далучы́цца?

zúziehen

*

1.

vt

1) прыця́гваць

sich (D) etw. ~ — набы́ць што-н.; выкліка́ць (падазрэнне і г.д.)

sich (D) éine Erkältung ~ — схапі́ць прасту́ду

2) заця́гваць (вузел); зашмо́ргваць, заве́шваць (заслону)

die Tür ~ — зачыні́ць (за сабо́ю) дзве́ры

2.

vi (s) пасялі́цца на но́вым ме́сцы

aus éiner ánderen Stadt hierhér ~ — перасялі́цца сюды́ з друго́га го́рада

schnáppen

1.

vi зашчо́ўкнуць, зашчо́ўкнуцца

die Тür schnáppte ins Schloss — дзве́ры зашчо́ўкнуліся (на замок)

mit den Fíngern ~ — шчо́ўкаць па́льцамі

2.

vt, vi (nach D) хапа́ць

der Fisch schnappt nach Luft — ры́ба глыта́е [ло́віць, хапа́е] паве́тра

ich géhe Luft ~ — я іду́ пады́хаць (све́жым) паве́трам

◊ jetzt hat´s (áber) geschnáppt! — разм. цяпе́р хо́піць!, усё!, кане́ц!, ба́ста!