stürmen
1.
vt атакава́ць, штурмава́ць, браць пры́ступам
ein Haus ~ — уварва́цца ў дом
éine Tür ~ — лама́цца ў дзве́ры
2.
vi
1) (h) бушава́ць (пра вецер)
2) (s) спяша́цца, не́сціся, кі́дацца
álle stürmten auf den Platz — усе́ паспяша́ліся [пане́сліся, кі́нуліся] на пло́шчу
◊ den Hímmel ~ — дамага́цца немагчы́мага
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)