Verbum

zúziehen

*

1.

vt

1) прыця́гваць

sich (D) etw. ~ — набы́ць што-н.; выкліка́ць (падазрэнне і г.д.)

sich (D) éine Erkältung ~ — схапі́ць прасту́ду

2) заця́гваць (вузел); зашмо́ргваць, заве́шваць (заслону)

die Tür ~ — зачыні́ць (за сабо́ю) дзве́ры

2.

vi (s) пасялі́цца на но́вым ме́сцы

aus éiner ánderen Stadt hierhér ~ — перасялі́цца сюды́ з друго́га го́рада