worst

[wɜ:rst]

1.

adj.

найго́ршы

2.

adv.

найго́рш

3.

n.

найго́ршы -ага m.

4.

v.t.

перамагчы́, узя́ць верх

The hero worsted his enemies — Геро́й перамо́г сваі́х во́рагаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аду́жаць

1. (перамагчы, адолець) überwä́ltigen vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н., што-н. mit D);

2. (справіцца з кім-н., чым-н.) bewältigen vt; fértig wérden (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зду́жаць, зду́жваць

1. (перамагчы, асіліць) überwä́ltigen vt, bezwíngen* vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н., што-н. mit D);

2. (справіцца) bewältigen vt, scháffen vt; fértig wérden (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verschlúcken

1.

vt

1) праглына́ць, глыта́ць

2) перамагчы́ (гнеў, прыкрасць, злосць)

2.

(sich) заглыну́цца, падаві́цца

(an D – чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

get over

а) ачуня́ць (ад хваро́бы)

б) перасі́ліць, перамагчы́ ў сабе́ (страх, непако́й)

в) ско́нчыць, расквіта́цца

Let’s get this over once and for all — Ско́нчым з гэ́тым раз назаўсёды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адо́лець, адо́льваць

1. (перамагчы) überwä́ltigen vt, bewältigen vt; überwínden* vt (перашкоды і г. д.);

2. разм. (справіцца з чым-н.) bewältigen vt, méistern vt;

адо́лець лаці́ну Latéin méistern;

3. разм. (замучыць) fértig máchen, klein kríegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

óbsiegen

vi (D, über, gegen A) браць верх (над кім-н., чым-н.); перамагчы́ (каго-н., што-н.)

ein obsiegendes Úrteil — рашу́чы [аднаду́шны] прыгаво́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlúcken

vt глыта́ць, праглыну́ць; каўтну́ць

er hat viel ~ müssen — яму́ прыйшло́ся мно́га праглыну́ць (выслухаць)

er schlúckte an séinem Schmerz — ён намага́ўся перамагчы́ боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

defeat

[dɪˈfi:t]

1.

v.t.

1) пабі́ць, пара́зіць, перамагчы́

2) разла́дзіць, зрабіць дарэ́мным (пля́ны)

3) Law скасава́ць, зрабі́ць нява́жным, анулява́ць

2.

n.

1) пара́за f.; паражэ́ньне n., разгро́м -у m., няўда́ча f.

2) разла́джаньне n. (не́чых наме́раў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overcome

[,oʊvərˈkʌm]

v., -came, -come, -coming

1) перамага́ць, здо́лець, пераадо́льваць (страх, благу́ю звы́чку)

to overcome an enemy — перамагчы́ во́рага

to overcome all difficulties — пераадо́лець усе́ ця́жкасьці

2) зьнясі́льваць, мардава́ць

overcome by weariness — змардава́ны, зьнясі́лены сто́май

3) бянтэ́жыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)