óbsiegen
vi (D, über, gegen A) браць верх (над кім-н., чым-н.); перамагчы́ (каго-н., што-н.)
ein obsiegendes Úrteil — рашу́чы [аднаду́шны] прыгаво́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)