перамагчы́, -магу́, -мо́жаш, -мо́жа; -мажы́; -мо́жаны; зак.

1. перан., каго-што і без дап. Атрымаць перамогу над кім-, чым-н.

П. праціўніка.

П. у баі.

2. перан., што. Тое, што і пераадолець (кніжн.).

П. нястачы.

П. страх.

|| незак. перамага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамагчы́

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамагу́ перамо́жам
2-я ас. перамо́жаш перамо́жаце
3-я ас. перамо́жа перамо́гуць
Прошлы час
м. перамо́г перамаглі́
ж. перамагла́
н. перамагло́
Загадны лад
2-я ас. перамажы́ перамажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перамо́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамагчы́ сов. победи́ть; преодоле́ть; переборо́ть; поборо́ть; (трудности, чувства — ещё) превозмо́чь;

п. во́рага — победи́ть врага́;

на́ша кама́нда ~гла́ — на́ша кома́нда победи́ла;

п. ця́жкасці — преодоле́ть (превозмо́чь) тру́дности;

п. хваро́бу — победи́ть (поборо́ть, превозмо́чь) боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамагчы́, ‑магу, ‑можаш, ‑можа; зак., каго-што і без дап.

1. Дасягнуць перамогі ў змаганні; разбіць праціўніка. Перамагчы ў баі. □ Справа стала так: або перамагчы ворага, або памерці ў змаганні. Чорны. Але жыццё аддай не дарам: Памры, На прыступ ідучы, Як паміраюць камунары, Каб смерцю Смерць перамагчы. Глебка. // Выйграць у якім‑н. спаборніцтве. Перамагчы ў сацыялістычным спаборніцтва Перамагчы ў спартыўнай барацьбе.

2. перан. Пераадолець якія‑н. цяжкасці, узяць верх над кім‑, чым‑н., дабіцца поспеху. А людзі працавалі ў калгасе, перамаглі нястачы, [аб] жыліся, адбудаваліся і выхавалі дзяцей. Дуброўскі. Партызанская вытрымка, адвага перамаглі ўсё. Кулакоўскі. Цэлы год лечаць.. [Сасакі] дактары і ніяк не могуць вылечыць, не могуць перамагчы лютай, няўмольнай хваробы. Арабей. // Перасіліць якое‑н. пачуццё, жаданне і пад. Мікола слухаў, еў грэбліва і ніяк не мог перамагчы ў сабе ўсё ўзрастаючае пачуццё агіды. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамага́ць, перамагчы́ síegen vi (каго-н. über A); besíegen vt; überwínden* vt (пераадолець)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бо́язь, -і, ж.

Адчуванне страху, небяспекі.

Перамагчы б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамо́жаны побеждённый; преодолённый; см. перамагчы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

победи́ть сов. перамагчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неперамо́жны, -ая, -ае.

Такі, якога нельга перамагчы.

Непераможная сіла.

|| наз. неперамо́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переборо́ть сов.

1. (победить) перамагчы́, паду́жаць;

2. перен. (преодолеть) пераадо́лець, перасі́ліць, перамагчы́;

переборо́ть страх пераадо́лець (перасі́ліць, перамагчы́) страх.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)