schlúcken
vt глыта́ць, праглыну́ць; каўтну́ць
er hat viel ~ müssen — яму́ прыйшло́ся мно́га праглыну́ць (выслухаць)
er schlúckte an séinem Schmerz — ён намага́ўся перамагчы́ боль
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)