срыв
муж. зрыў, зрыванне, зрыўVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
срывание
зрыванне, зрыванне, здзіранне, спаганянне, см. срыватьскопванне, см. срыватьсрывать
см. сорватьзрываць, зрываць, здзіраць, лупіць, спаганяць, см. сорватьскопвацьсрываться
зрывацца, см. сорватьсяскопвацца, см. срыватьсрывающийся
які (што) зрываецца, см. срыватьсязрывістысрывка
рыўкомсрывщик
зрыўшчыксрывщица
зрыўшчыцасрыгивать
зрыгвацьсрыгиваться
зрыгвацца