слыть
лічыцца, славіцца, он слывёт добряком — ён славіцца як дабрадзей (лічыцца дабрадзеем) он слывёт у нас музыкантом (за музыканта) — ён лічыцца ў нас музыкантам (за музыканта)Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
слыханный
слыхано ли дело разг. — дзе гэта чутна, каб…слыхать
несовер. чуць, я слыхал его голос — я чуў яго голас чуваць, чутна, чутно, о нём ничего не слыхать — аб ім нічога не чуваць (не чутна) кажуць, ідзе чутка, чуваць, чутна, чутнослыхивать
чуцьслыхом
слыхом не слыхать прост. — і чутак няма, і почуту нямаслышанный
чутыслышать
несовер. чуць, я слышу чей-то голос — я чую нечы голас он одним ухом не слышит — ён адным вухам не чуе ты слышал новость? — ты чуў навіну? приходите завтра, слышите? — прыходзьце заўтра, чуеце? чуць, слышать запах — чуць пах чуць, заўважаць, я не слышал (не заметил), как уколол руку — я не чуў (не заўважыў), як укалоў руку не слышать (не чуять) ног под собой — не чуць ног пад сабойслышаться
чуцца, из сада слышится пение — з саду чуецца спеў чуцца, слышится (чувствуется) запах цветов — чуецца пах кветак в его письме слышится (чувствуется) радость — у яго пісьме чуецца радасцьслышимость
чутнасць, хорошая слышимость — добрая чутнасцьслышимый
чутны