Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б в г д ж з и й к л м н о п р с т ф х ц ч ш щ я -

а б в г д е ё ж з и к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ ъ ы э я

отказ

муж. адмова, адмаўленне, без отказа — а) спраўна, без адмовы, безадмоўна б) (вволю, вдоволь) уволю, удосталь до отказа — да канца, колькі мажліва

отказанный

адмоўлены

отказать

совер. адмовіць, адпісаць, завяшчаць, звальніць, перастаць дзейнічаць, стаць, сапсавацца, см. отказывать

отказаться

адмовіцца

отказник

адказнік

отказница

адказніца

отказнический

адказніцкі

отказничество

адказніцтва

отказывать

несовер. адмаўляць, отказывать в просьбе — адмаўляць у просьбе отказывать себе в чём-либо — адмаўляць сабе ў чым-небудзь адпісваць, звальняць, отказывать от места — звальняць з месца (з пасады) пераставаць дзейнічаць, станавіцца, псавацца, мотор отказывает — матор становіцца (псуецца)

отказываться

адмаўляцца