Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

омужичиться

абмужычыцца

омулёвый

амулёвы

омуль

омуль

омут

муж. вір, яма, вір, в тихом омуте черти водятся посл. — у ціхім балоце чэрці вядуцца

омутистый

вірысты, ямісты, см. омут