обивальщик
абівальшчыкVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
обивание
абіваннеобивать
абіваць, абабіваць, обивать железом — абіваць (абабіваць) жалезам обивать пороги — абіваць парогіобиваться
абівацца, абабіваццаобивка
жен. абіванне, абіўка, абіўкаобивной, обивной
абівачны, абіўны, обивочный материал — абівачны (абіўны) матэрыялобивщик
абіўшчыкобивщица
абіўшчыцаобида
крыўда, кровная обида — кроўная крыўда нанести обиду — пакрыўдзіць не в обиду будь сказано — не ў крыўду кажучы он на меня в обиде — ён на мяне мае крыўду (крыўдзіцца) не дать себя в обиду — не даць сябе ў крыўдуобидеть
пакрыўдзіць, скрыўдзіць