Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б г е ё з и л м н о р с т у ч ш щ ы ь э ю я

а д ж з к л м н р с т ф х ч ш э

мутаген

мутаген

мутагенез

мутагенез

мутагенность

мутагеннасць

мутагенный

мутагенны

мутант

мутант

мутантный

мутантны

мутационный

мутацыйны

мутация

мутацыя

мутить

несовер. муціць, каламуціць, мутить воду — муціць (каламуціць) ваду туманіць, засціць, мутить ум — туманіць (засціць) розум баламуціць, бунтаваць, блытаць, падбухторваць, мутить людей — баламуціць (бунтаваць, падбухторваць) людзей мутнець, нудзіць, меня мутит — мяне нудзіць

мутиться

каламуціцца, муціцца, мутнець, вода мутится — вада каламуціцца (муціцца, мутнее) мутнець, туманіцца, засціцца, рассудок мутится — розум мутнее (туманіцца) мутнець, муціцца, каламуціцца, баламуціцца, бунтавацца, блытацца, падбухторвацца, см. мутить