Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

лов

муж. лоўля, улоў

ловелас

лавелас

ловеласничать

лавеласнічаць

ловец

рыбалоў, лавец, на ловца и зверь бежит посл. — на лаўца і звер бяжыць

ловецкий

рыбалоўны, лавецкі

ловильный

лавільны

ловитель

лоўнік

ловить

лавіць, ловить мяч — лавіць мяч ловить рыбу — лавіць рыбу ловить слова — лавіць словы ловить счастье — лавіць шчасце ловить по радио Москву — лавіць па радыё Маскву я ловил на себе неспокойные взгляды — я лавіў на сабе неспакойныя позіркі он быстро ловил всё, что говорили — ён хутка лавіў усё, што гаварылі ловить на слове — лавіць на слове ловить рыбу в мутной воде погов. — лавіць рыбу ў мутнай (каламутнай) вадзе

ловиться

лавіцца, лавіцца, см. ловить

ловкач

спрытнюга