кабак
муж. уст. шынок, карчма, карчма
кабалить
закабаляць, кабаліць, занявольваць, няволіць
кабан
I зоол. кабан, вяпрук, охота на кабанов — паляванне на кабаноў (дзікоў) парсюк, кныр, парсюк, камлыга
кабаний
кабаноў, дзічыны, дзікоў, парсючыны, вепручыны, парсюкоў, кабаноў, вепрукоў
кабанина
кабаніна, вепручына, свініна