дыра
жен. дзірка, глухі закутак, глуш, кабы не дыра во рту — жил бы жил, ни о чём не тужил — хадзіў бы ў злоце, каб не дзірка ў роце дыра от бублика — дзірка ад абаранкаVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
дырка
дзіркадырокол
дзіркаколдыропробивной
дзіркапрабіўныдырочка
дзірачкадырочный
дзірачныдырчатый
дзірчасты, дзіркаватыдырявить
дзіравіцьдырявый
дзіравы, дырявая память — дзіравая памяць (галава)