Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

вызванивать

вызвоньваць

вызванный

выкліканы, вызваны

вызвать

выклікаць, вызвать к начальнику — выклікаць (вызваць) да начальніка вызвать сомнение — выклікаць сумненне вызвать вражду между друзьями — выклікаць варожасць паміж сябрамі это не вызвало затруднений — гэта не выклікала цяжкасцей вызвать на разговор — выклікаць (вызваць) на размову вызвать на соревнование — выклікаць (вызваць) на спаборніцтва вызвать радость — выклікаць радасць вызвать к жизни — выклікаць да жыцця

вызваться

вызвацца, падрадзіцца, узяцца, падахвоціцца

вызвездить

стаць зорна, вызарыцца, уже давно вызвездило — ужо даўно стала зорна (вызарылася)

вызволенный

выслабанены

вызволить

выслабаніць

вызволиться

выслабаніцца

вызволять

выслабаняць

вызволяться

выслабаняцца