бой
I муж. бой, оборонительный бой — абарончы бой наступательный бой — наступальны бой классовые бои — класавыя баі ввести в бой — увесці ў бой дать бой — даць бой принять бой — прыняць бой взять без боя — узяць без бою бой, бой часов — бой гадзінніка бой барабана — бой барабана забой, калонне, взять с бою — узяць з бою бить смертным боем — біць смяротным боем бойVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
бойкий
бойкі, жвавы, бойкі, жвавы, бойкі, людны, шматлюдныбойко
бойка, жвавабойкость
бойкасць, жвавасць, бойкасць, жвавасць, люднасць, см. бойкийбойкот
байкотбойкотированный
байкатаваныбойкотировать
байкатавацьбойкотироваться
байкатаваццабойлер
бойлербойница
байніца