наездничать
несовер. ездзіць, рабіць набегі, нападацьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
наезднический
яздоцкі, наезніцкі, см. наездникнаездничество
наезніцтва, набег, наезніцтванаездничий
см. наездническийнаезжать
см. наездитьнаязджаць, наезджваць, аб’язджаць, см. наездитьаб’язджаць, аб’езджваць, наязджацьнаезженный
прич., прил. наезджаны, аб’езджаны, аб’езджанынаезживать
см. наезжатьнаезжий
наезны, прыезджынаерундить
нарабіць глупства, наплесці, нагаварыць лухтынаершиться
ашчацініцца, натапырыцца