Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

указатель

паказальнік, указатель дорог — паказальнік дарог указатель имён — паказальнік імён

указательный

паказальны, указальны, указательная стрелка — паказальная стрэлка указательный палец — указальны палец указательное местоимение грам. — указальны займеннік

указать

совер. паказаць, зазначыць, назваць, указать пальцем на кого-либо — паказаць пальцам на каго-небудзь у дорогу — паказаць дарогу указать на недостатки в работе — зазначыць, што ў рабоце ёсць недахопы, паказаць на недахопы ў рабоце указать книгу — назваць кнігу расказаць, растлумачыць, указаць, навучыць, указать, как вести работу — расказаць (растлумачыць, указаць, навучыць), як весці работу вызначыць, прызначыць, назваць, указать место встречи — вызначыць (прызначыць, назваць) месца сустрэчы указать время приезда — вызначыць (прызначыць, назваць) час прыезду указать (на) дверь — паказаць на дзверы

указка

указка, водить указкой по географической карте — вадзіць указкай па геаграфічнай карце действовать по указке разг. — дзейнічаць па ўказцы

указчик

указчык

указывать

несовер. паказваць, зазначаць, называць, расказваць, растлумачваць, указваць, навучаць, вызначаць, прызначаць, называць, см. указать

указываться

паказвацца, зазначацца, расказвацца, растлумачвацца, указвацца, см. указывать

укалывать

уколваць, см. уколоть

укалываться

уколвацца

укарауленный

упільнаваны