Verbum

прилить

совер. падліць, прыліць, прыліць, см. приливать

приличествовать

падыходзіць, пасаваць, быць да твару, належаць, ему это не приличествует — яму гэта не падыходзіць (не пасуе, не да твару)

приличествующий

які (што) падыходзіць, які (што) пасуе, які (што) да твару, які (што) належыць, см. приличествовать

приличие

прыстойнасць, не соблюдать приличий — не прытрымлівацца правіл прыстойнасці для приличия — для прыліку

прилично

нареч. прыстойна, здавальняюча, добра, нядрэнна, някепска, няблага, адпаведна, парадкам, ладна, даволі шмат, добра

приличность

прыстойнасць

приличный

прыстойны, здавальняючы, добры, нядрэнны, някепскі, неблагі, приличная погода — добрае (нядрэннае, някепскае) надвор’е приличные успехи — здавальняючыя (добрыя, нядрэнныя, някепскія, неблагія) поспехі адпаведны, приличная случаю речь — адпаведная выпадку прамова ладны, даволі вялікі, вялікі, добры, приличное вознаграждение — даволі вялікая (вялікая, добрая) узнагарода

приловчиться

прылаўчыцца, напрактыкавацца, налаўчыцца, набіць руку, злаўчыцца

приложение

ср. прыкладанне, дастасаванне, см. приложитьдадатак, прыдатак

приложенный

прыложаны, прыложаны, прыкладзены, прыбаўлены, дададзены, прыкладзены, дастасаваны, дапасаваны, прыменены, см. приложить