Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

прикорм

см. прикормка

прикормить

прыручыць, прыкарміць, прынадзіць

прикормиться

прыручыцца, прыкарміцца, прынадзіцца

прикормка

жен. разг. прыручэнне, прынаджванне, падкормліванне, см. прикармливатьпрыкорм

прикормленный

прыручаны, прыкормлены, прынаджаны

прикорневой

прыкаранёвы, прикорневая часть дерева — прыкаранёвая частка дрэва

прикорнуть

совер. разг. прытуліцца, прыхіліцца, прыхінуцца, прылегчы, прыкархнуць, заснуць, задрамаць

прикосновение

ср. дакрананне, дачыненне

прикосновенность

датычнасць, прычыннасць, вінаватасць

прикосновенный

які (што) мае дачыненне, прычынны