прикорм
см. прикормкаVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
прикормить
прыручыць, прыкарміць, прынадзіцьприкормиться
прыручыцца, прыкарміцца, прынадзіццаприкормка
жен. разг. прыручэнне, прынаджванне, падкормліванне, см. прикармливатьпрыкормприкормленный
прыручаны, прыкормлены, прынаджаныприкорневой
прыкаранёвы, прикорневая часть дерева — прыкаранёвая частка дрэваприкорнуть
совер. разг. прытуліцца, прыхіліцца, прыхінуцца, прылегчы, прыкархнуць, заснуць, задрамацьприкосновение
ср. дакрананне, дачыненнеприкосновенность
датычнасць, прычыннасць, вінаватасцьприкосновенный
які (што) мае дачыненне, прычынны