приконченный
прыкончаны, кончаны, скончаны, прыкончаны, дабіты, см. прикончитьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
прикончить
совер. разг. прыкончыць, кончыць, скончыць, прыкончыць, дабіцьприкончиться
прыкончыцца, кончыцца, скончыццаприкопанный
прыкапаныприкопать
прыкапацьприкопить
прызапасіць, назапасіць, сабраць, см. прикапливатьприкопка
прыкопкаприкопление
прызапашваннеприкопленный
прызапашаны, назапашаны, сабраныприкоплять
прызапашваць, запасаць, збіраць