Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

приключиться

здарыцца, адбыцца, стацца, приключилась беда — здарылася (сталася) бяда прыключыцца

прикованный

прыкаваны

приковать

прыкаваць, приковать узника — прыкаваць вязня страх приковал его к месту — страх прыкаваў яго да месца болезнь приковала его к постели — хвароба прыкавала яго да ложка приковать к себе общее внимание — прыкаваць да сябе агульную ўвагу

приковаться

прыкавацца

приковывать

прыкоўваць, см. приковать

приковываться

прыкоўвацца

приковылять

прыкульгаць, прычыкільгаць

прикокнуть

прыкокаць, прыстукаць

прикокошить

прыкончыць

прикол

прыкол, на приколе — на прыколе