Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

отколотить

совер. разг. адбіць, набіць, адлупцаваць

отколотый

адколаты

отколоть

I совер. адкалоць, адшчапіць, урэзаць, адкалоць, отколоть оленя от стада — адкалоць аленя ад статка отколоть штуку — урэзаць штуку адкалоць

отколоться

I совер. адкалоцца, адшчапіцца, адкалоцца, отколоться от компании — адкалоцца ад кампаніі адкалоцца

отколоченный

адбіты, набіты, адлупцаваны, см. отколотить

отколошматить

адкалашмаціць

отколупанный

адкалупаны

отколупать

адкалупаць

отколупнутый

адкалупнуты, адкалуплены

отколупнуть

адкалупнуць, адкалупіць