Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

приказание

загад, распараджэнне

приказать

совер. загадаць, распарадзіцца, командир приказал выступить с рассветом — камандзір загадаў выступіць на світанні аддаць, завяшчаць, приказал долго жить уст. — наказаў доўга жыць что прикажете? уст. — што загадаеце? как прикажете уст. — як загадаеце (як скажаце, як хочаце) как прикажете вас понимать? — як загадаеце (як дазволіце, як трэба) вас разумець? что прикажешь делать, если…? — што ты будзеш рабіць, калі…?

приказный

загадны, прыказны, приказные люди — прыказныя людзі канцылярскі, приказный стиль — канцылярскі стыль прыказны

приказчик

уст. прыказчык, прадавец, аканом

приказчица

уст. прыказчыца, прадаўшчыца, аканомка

приказчицкий

прыказчыцкі

приказчичий

прыказчыцкі

приказывание

загадванне, распараджэнне, см. приказывать

приказывать

несовер. загадваць, распараджацца, аддаваць, завяшчаць, см. приказать

приказываться

загадвацца, см. приказывать