Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б в г д е ё ж з и к л м н о п р с т у х ц ч ш ъ ы ь ю я -

г д е ж з й к л н п р с т х ч ш щ я

веяльщик

арфавальшчык, веяльшчык

веяльщица

арфавальшчыца, веяльшчыца

веяние

ср. арфаванне, веянне, павяванне, павеў, павеў, новые веяния — новыя павевы

веяный

арфаваны, веяны

веять

несовер. арфаваць, веяць, веяць, павяваць, дзьмуць, павяваць, веет прохладой — павявае прахалодай уже давно веяло революцией — ужо даўно павявала рэвалюцыяй

веяться

арфавацца, веяцца