Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

устой

муж. апора, вяршок

устойчивость

устойлівасць, сталасць

устойчивый

устойлівы, сталы, трывалы, устойчивая опора — устойлівая апора устойчивая валюта — устойлівая валюта устойчивые взгляды — устойлівыя (сталыя, трывалыя) погляды устойчивое равновесие физ. — устойлівая раўнавага

устоявшийся

які (што) устаяўся, устояны, сталы, устоявшийся характер — сталы характар

устоять

совер. устояць, устаяць, устоять на ногах — устояць (устаяць) на нагах устоять на горячем песке — устояць (устаяць) на гарачым пяску устаяць, устоять перед трудностями — устаяць перад цяжкасцямі

устояться

устаяцца, адстаяцца

устраивать

несовер. устройваць, рабіць, майстраваць, прыстройваць, прыладжваць, арганізоўваць, наладжваць, спраўляць, устройваць, учыняць, упарадкоўваць, наладжваць, уладжваць, устройваць, уладжваць, уладкоўваць, падыходзіць, задавольваць, см. устроить

устраиваться

уладжвацца, наладжвацца, упарадкоўвацца, устройвацца, уладжвацца, прыладжвацца, устройвацца, уладжвацца, устройвацца, рабіцца, майстравацца, прыстройвацца, прыладжвацца, арганізоўвацца, наладжвацца, спраўляцца, учыняцца, упарадкоўвацца, уладжвацца, уладкоўвацца, см. устраивать

устранение

ср. устараненне, прыманне, знішчэнне, ліквідацыя, ліквідаванне, звальненне, зняцце, зніманне, устараненне, см. устранитьустараненне, ухіленне, адыход, см. устраниться

устранённый

устаранёны, прыняты, прыбраны, знішчаны, ліквідаваны, звольнены, зняты з пасады, устаранёны, см. устранить