Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

упросить

упрасіць

упростить

спрасціць, см. упрощать

упроститься

спрасціцца

упрочение

умацаванне, усталяванне, умацоўванне, см. упрочивать

упроченный

умацаваны, усталяваны

упрочивать

умацоўваць, замацоўваць, усталёўваць, см. упрочить

упрочиваться

умацоўвацца, замацоўвацца, усталёўвацца, см. упрочиться

упрочить

умацаваць, усталяваць, упрочить своё положение — умацаваць сваё становішча картина упрочила за ним славу большого художника — карціна замацавала за ім славу вялікага мастака

упрочиться

умацавацца, замацавацца, усталявацца, его положение упрочилось — яго становішча ўмацавалася за ним упрочилась репутация прекрасного докладчика — за ім замацавалася рэпутацыя добрага дакладчыка

упрочнение

умацаванне