упросить
упрасіцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
упростить
спрасціць, см. упрощатьупроститься
спрасціццаупрочение
умацаванне, усталяванне, умацоўванне, см. упрочиватьупроченный
умацаваны, усталяваныупрочивать
умацоўваць, замацоўваць, усталёўваць, см. упрочитьупрочиваться
умацоўвацца, замацоўвацца, усталёўвацца, см. упрочитьсяупрочить
умацаваць, усталяваць, упрочить своё положение — умацаваць сваё становішча картина упрочила за ним славу большого художника — карціна замацавала за ім славу вялікага мастакаупрочиться
умацавацца, замацавацца, усталявацца, его положение упрочилось — яго становішча ўмацавалася за ним упрочилась репутация прекрасного докладчика — за ім замацавалася рэпутацыя добрага дакладчыкаупрочнение
умацаванне