Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

слыхивать

чуць

слыхом

слыхом не слыхать прост. — і чутак няма, і почуту няма

слышанный

чуты

слышать

несовер. чуць, я слышу чей-то голос — я чую нечы голас он одним ухом не слышит — ён адным вухам не чуе ты слышал новость? — ты чуў навіну? приходите завтра, слышите? — прыходзьце заўтра, чуеце? чуць, слышать запах — чуць пах чуць, заўважаць, я не слышал (не заметил), как уколол руку — я не чуў (не заўважыў), як укалоў руку не слышать (не чуять) ног под собой — не чуць ног пад сабой

слышаться

чуцца, из сада слышится пение — з саду чуецца спеў чуцца, слышится (чувствуется) запах цветов — чуецца пах кветак в его письме слышится (чувствуется) радость — у яго пісьме чуецца радасць

слышимость

чутнасць, хорошая слышимость — добрая чутнасць

слышимый

чутны

слышно

чуваць, чутна, чутно, чуваць

слышный

чутны

слышь

слухай, чуеш