наглазеться
нагледзеццаVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
наглазник
муж. навочнік, шорынаглазный
навочнынаглеть
рабіццанаглец
нахабнікнаглеца
нахабнасцьнагло
нахабна, держаться нагло — трымацца нахабнанагловатый
нахабнынаглодаться
нагрызцісянаглость
нахабнасць, верх наглости — верх нахабнасці (нахабства)