Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

предназначать

прызначаць, судзіць, см. предназначить

предназначаться

прызначацца

предназначение

ср. прызначэнне, лёс

предназначенность

прызначанасць

предназначенный

прызначаны, суджаны

предназначить

прызначыць, судзіць, судьба предназначила — лёс судзіў

преднамеренно

наўмысна, наўмысля

преднамеренность

наўмыснасць

преднамеренный

наўмысны

предначертание

ср. высок. прадвызначэнне, вызначэнне, прадпісанне, план, указанне, наканаванне