расточительность
марнатраўнасцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
расточительный
марнатраўнырасточительство
марнатраўстварасточить
I совер. растачыць, расточить деталь — растачыць дэталь размыць, раскідаць, растраціць, змарнатравіць, марна страціць, расточить наследство — змарнатравіць спадчынурасточиться
растачыццарасточка
расточкарасточник
расточнікрасточный
расточны, см. расточитьрастр
растррастра
растра