Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

расточительность

марнатраўнасць

расточительный

марнатраўны

расточительство

марнатраўства

расточить

I совер. растачыць, расточить деталь — растачыць дэталь размыць, раскідаць, растраціць, змарнатравіць, марна страціць, расточить наследство — змарнатравіць спадчыну

расточиться

растачыцца

расточка

расточка

расточник

расточнік

расточный

расточны, см. расточить

растр

растр

растра

растра