расточить

I совер. растачыць, расточить деталь — растачыць дэталь размыць, раскідаць, растраціць, змарнатравіць, марна страціць, расточить наследство — змарнатравіць спадчыну

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)