пригар
муж. прыгарка, прыгарVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
пригарина
прыгаркапригарь
прыгар, с пригарью — прыгарэлыпригасать
прытухаць, прыгасацьпригасить
прытушыць, прыгасіцьпригаснуть
прытухнуць, прыгаснуцьпригасший
прытухшы, прытухлы, прыгаслыпригашать
прытушваць, прыгашвацьпригвождать
несовер. прыбіваць, прыкоўвацьпригвождаться
страд. прыбівацца, прыкоўвацца, см. пригвождать