Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

предвозвестник

прадвеснік

предвозвестница

прадвесніца

предвозвещать

несовер. уст. прадказваць, спавяшчаць, прадвяшчаць

предвозвещаться

прадказвацца, прадвяшчацца

предвозвещение

уст. прадказанне, прадказванне, спавяшчэнне, прадвяшчэнне, см. предвозвещать

предвосхитить

прадугадаць, апярэдзіць, вызначыць наперад, зрабіць раней, см. предвосхищать

предвосхищать

прадугадваць, апярэджваць, вызначаць наперад, рабіць раней, предвосхищать чью-либо мысль — прадугадваць чыю-небудзь думку предвосхищать события — апярэджваць падзеі предвосхищать чьё-либо открытие — рабіць адкрыццё раней за каго-небудзь

предвосхищаться

прадугадвацца, апярэджвацца

предвосхищение

прадугадванне, апярэджванне, вызначэнне наперад

предвосхищённый

прадугаданы, апярэджаны, вызначаны наперад, зроблены раней, см. предвосхитить