уконопаченный
заканапачаныVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
уконопачивать
заканапачвацьуконопачиваться
заканапачваццаукор
дакор, упіканне, упікі, закід, посмотреть с укором — глянуць з дакорам (дакараннем) укоры совести — дакоры сумлення не в укор будь сказано — не ў дакор кажучы не хочу слушать твоих укоров — не хачу слухаць тваіх упікаў (упіканняў, папіканняў)укорачивание
укарочваннеукорачивать
укарочваць, пакарочвацьукорачиваться
укарочвацца, пакарочваццаукоренение
укараненнеукоренённый
укаранёныукоренившийся
які (што) укараніўся, укаранелы