убегание
ср. бяга, выбяганне, адбяганне, забяганне, уцяканне, збяганне, см. убегатьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
убегать
несовер. бегчы, выбягаць, адбягаць, адбягацца, забягаць, я убегаю разг. — я бягу (пабег, пабягу) уцякаць, збягаць, см. убежатьубегаться
збегацца, набегаццаубедительно
нареч. пераканаўча, убедительно говорить — пераканаўча гаварыць вельмі, моцна, вельмі моцна, убедительно просить — вельмі (моцна, вельмі моцна) прасіцьубедительность
пераканаўчасцьубедительный
пераканаўчы, убедительный довод — пераканаўчы довад вялікі, моцны, вельмі вялікі, вельмі моцны, убедительная просьба — вялікая (вельмі вялікая) просьбаубедить
пераканаць, упэўніцьубедиться
пераканацца, упэўніццаубежать
совер. пабегчы, выбегчы, адбегчы, адбегчыся, забегчы, дети убежали в лес — дзеці пабеглі ў лес она оделась и убежала из комнаты — яна апранулася і выбегла (пабегла) з пакоя он убежал в сторону — ён адбегся ўбок он убежал слишком далеко — ён забег вельмі далёка уцячы, збегчы, убежать из тюрьмы — уцячы (паўцякаць) з турмы лошадь убежала — конь уцёк (збег) пабегчыубеждать
пераконваць, упэўніваць