отсудить
адсудзіцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
отсуженный
адсуджаныотсуживать
адсуджвацьотсуживаться
адсуджваццаотсутствие
адсутнасць, за отсутствием — з-за адсутнасці в моё отсутствие — калі мяне не было, у маю адсутнасцьотсутствовать
адсутнічаць, не быцьотсутствующий
які (што) адсутнічае, якога няма, адсутны, отсутствующий взгляд — адсутны позірк адсутны, установить число отсутствующих — устанавіць колькасць адсутныхотсученный
адсуканы, адкасаны, см. отсучитьотсучивание
адсукванне, адкасванне, см. отсучиватьотсучивать
несовер. адсукваць, адкасваць