Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

отсудить

адсудзіць

отсуженный

адсуджаны

отсуживать

адсуджваць

отсуживаться

адсуджвацца

отсутствие

адсутнасць, за отсутствием — з-за адсутнасці в моё отсутствие — калі мяне не было, у маю адсутнасць

отсутствовать

адсутнічаць, не быць

отсутствующий

які (што) адсутнічае, якога няма, адсутны, отсутствующий взгляд — адсутны позірк адсутны, установить число отсутствующих — устанавіць колькасць адсутных

отсученный

адсуканы, адкасаны, см. отсучить

отсучивание

адсукванне, адкасванне, см. отсучивать

отсучивать

несовер. адсукваць, адкасваць