Verbum

уговорщица

угаворшчыца

угода

в угоду — каб дагадзіць

угоден

см. угодный

угодить

совер. дагадзіць, унаравіць, на всех трудно угодить — усім цяжка дагадзіць (угадзіць, унаравіць) трапіць, папасці, лиса угодила в капкан — ліса трапіла (папала) у пастку ударыцца, выцяцца, стукнуцца, он угодил лбом в дверь — ён ударыўся (выцяўся) ілбом у дзверы (аб дзверы) папасці, трапіць, пацэліць, уцэліць, угодить камнем в окно — папасці (пацэліць, трапіць) каменем у акно

угодливо

угодліва, дагодліва

угодливость

угодлівасць, ліслівасць

угодливый

угодлівы, дагодлівы, ліслівы, падлізлівы

угодник

угоднік, ліслівец, угоднік

угодница

угодніца, падлізніца, падліза, угодніца

угодничание

удыганне, дагаджанне, падлашчванне, падлізванне