Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

отвал

муж. адвал, акладня, паліца, адвал, адвал, накормить до отвала — накарміць да адвалу

отваленный

адвалены, адкінуты, см. отвалить

отваливание

адвальванне, адкіданне, адплыванне, см. отваливать

отваливать

несовер. адвальваць, адкідаць, адкідваць, адплываць

отваливаться

адвальвацца, адкідацца, адкідвацца, адпадаць, см. отвалитьсяадвальвацца, адкідацца, адкідвацца, см. отваливать

отвалить

совер. адваліць, адкінуць, адплысці, адплыць

отвалиться

адваліцца, адкінуцца, адпасці

отвалка

адвальванне, отвалка песка — адкіданне пяску

отвальный

адвальны

отвальщик

адвальшчык