Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

выносить

I вы’носить совер. вынасіць, выносить ребёнка — вынасіць дзіця выносить свой план — вынасіць свой план вынасіць, павыносіць, II выноси’ть несовер. выносіць, атрымліваць, выносіць, выносіць, зносіць, выцерпліваць, см. вынести

выноситься

I вы’носиться вынасіцца, II выноси’ться несовер. выносіцца, см. вынестисьвыносіцца, атрымлівацца, см. выносить

выноска

вынаска, зноска

выносливость

трываласць

выносливый

трывалы, цягавіты, вынослівы

выносной

вынасны, выносная графа — вынасная графа прыпражны, выносная пара лошадей — прыпражная пара коней

выношенный

вынашаны

вынудить

вымусіць, змусіць, прымусіць, см. вынуждать

вынуждать

вымушаць, змушаць, прымушаць, метель вынуждает нас искать ночлега — мяцеліца вымушае (прымушае) нас шукаць начлегу вынуждать признание (согласие) — вымушаць прызнанне (згоду)

вынуждаться

вымушацца, змушацца, прымушацца