выносить
I вы’носить совер. вынасіць, выносить ребёнка — вынасіць дзіця выносить свой план — вынасіць свой план вынасіць, павыносіць, II выноси’ть несовер. выносіць, атрымліваць, выносіць, выносіць, зносіць, выцерпліваць, см. вынестиVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
выноситься
I вы’носиться вынасіцца, II выноси’ться несовер. выносіцца, см. вынестисьвыносіцца, атрымлівацца, см. выноситьвыноска
вынаска, зноскавыносливость
трываласцьвыносливый
трывалы, цягавіты, вынослівывыносной
вынасны, выносная графа — вынасная графа прыпражны, выносная пара лошадей — прыпражная пара конейвыношенный
вынашанывынудить
вымусіць, змусіць, прымусіць, см. вынуждатьвынуждать
вымушаць, змушаць, прымушаць, метель вынуждает нас искать ночлега — мяцеліца вымушае (прымушае) нас шукаць начлегу вынуждать признание (согласие) — вымушаць прызнанне (згоду)вынуждаться
вымушацца, змушацца, прымушацца