отходить
I несовер. адыходзіць, адыходзіцца, адыходзіць, адыходзіць, адхіляцца, адступаць, адставаць, ачувацца, адыходзіць, канаць, паміраць, см. отойтиадхадзіць, см. отхаживатьадхадзіцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
отходная
адыходнаяотходник
адыходнікотходничество
адыходніцтваотходный
адыходныотходчивость
адыходлівасцьотходчивый
адыходлівыотходы
адходыотхоженный
адходжаны, см. отходитьотхожий
отхожий промысел уст. — адыходны промысел, адыходніцтва отхожее место прост. — прыбіральня