Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

прикормиться

прыручыцца, прыкарміцца, прынадзіцца

прикормка

жен. разг. прыручэнне, прынаджванне, падкормліванне, см. прикармливатьпрыкорм

прикормленный

прыручаны, прыкормлены, прынаджаны

прикорневой

прыкаранёвы, прикорневая часть дерева — прыкаранёвая частка дрэва

прикорнуть

совер. разг. прытуліцца, прыхіліцца, прыхінуцца, прылегчы, прыкархнуць, заснуць, задрамаць

прикосновение

ср. дакрананне, дачыненне

прикосновенность

датычнасць, прычыннасць, вінаватасць

прикосновенный

які (што) мае дачыненне, прычынны

прикоснуться

совер. дакрануцца, даткнуцца, крануць, прычыніцца

прикочевать

прыкачаваць