Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

упрочивать

умацоўваць, замацоўваць, усталёўваць, см. упрочить

упрочиваться

умацоўвацца, замацоўвацца, усталёўвацца, см. упрочиться

упрочить

умацаваць, усталяваць, упрочить своё положение — умацаваць сваё становішча картина упрочила за ним славу большого художника — карціна замацавала за ім славу вялікага мастака

упрочиться

умацавацца, замацавацца, усталявацца, его положение упрочилось — яго становішча ўмацавалася за ним упрочилась репутация прекрасного докладчика — за ім замацавалася рэпутацыя добрага дакладчыка

упрочнение

умацаванне

упрочнить

умацаваць

упрочниться

умацавацца

упрочнять

умацоўваць

упрочняться

умацоўвацца

упрощать

спрашчаць, упрощать задачу — спрашчаць задачу упрощать мысль писателя — спрашчаць думку пісьменніка