Verbum

угомониться

уціхнуць, уціхамірыцца, супакоіцца, суняцца

угомонять

уцішаць, уціхамірваць, супакойваць, сунімаць

угомоняться

уцішацца, уціхамірвацца, супакойвацца, сунімацца

угон

муж. выган, выкраданне, крадзеж, угон, в угон охот. — наўздагон

угонщик

згоншчык

угонять

I несовер. гнаць, выганяць, адганяць, заганяць, угонять скот в поле — гнаць (выганяць) жывёлу ў поле красці, змарыць, загнаць, заганяць

угоняться

I несовер. страд. гнацца, выганяцца, адганяцца, заганяцца, красціся, см. угонять II совер. прост. збегацца, набегацца, справіцца

угораздить

собіць, и угораздило же его приехать безл. — і собіла ж яму прыехаць

угорать

чадзець, учадзьваць, угараць, угарваць, надгараць, надгарваць, адгараць, адгарваць

угоревший

які (што) учадзеў, учадзелы, які (што) ашалеў, які (што) звар’яцеў, які (што) з’ехаў з глузду, які (што) здурнеў, ашалелы, шалёны, апантаны, см. угореть