обручение
заручыныVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
обручённый
заручаныобручить
заручыцьобручиться
заручыццаобручный
абручныобрушать
см. обрушиватьобрушение
абвальванне, см. обрушиватьабрушэннеобрушенный
абвалены, абрушаны, см. обрушитьабдзёрты, абадраны, см. обрушитьобрушивать
несовер. абвальваць, абрушваць, абурваць, абрушвацьобрушиваться
абвальвацца, абрушвацца, абурвацца, накідвацца, навальвацца, нападаць, абвальвацца, абрушвацца, абурвацца, см. обрушивать