Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

откозырять

адказыраць

откол

адкол

отколачивать

адбіваць, см. отколотить

отколе

адкуль

отколотить

совер. разг. адбіць, набіць, адлупцаваць

отколотый

адколаты

отколоть

I совер. адкалоць, адшчапіць, урэзаць, адкалоць, отколоть оленя от стада — адкалоць аленя ад статка отколоть штуку — урэзаць штуку адкалоць

отколоться

I совер. адкалоцца, адшчапіцца, адкалоцца, отколоться от компании — адкалоцца ад кампаніі адкалоцца

отколоченный

адбіты, набіты, адлупцаваны, см. отколотить

отколошматить

адкалашмаціць