Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а в д е ё ж и о с т у ы ь э ю я

б в г д ё ж з и й к л м н п р с т у ф х ц ч ш щ

расточительный

марнатраўны

расточительство

марнатраўства

расточить

I совер. растачыць, расточить деталь — растачыць дэталь размыць, раскідаць, растраціць, змарнатравіць, марна страціць, расточить наследство — змарнатравіць спадчыну

расточиться

растачыцца

расточка

расточка

расточник

расточнік

расточный

расточны, см. расточить

растр

растр

растра

растра

растравить

совер. раздражніць, разверадзіць, раз’ятрыць, растравить рану — раздражніць (разверадзіць, раз’ятрыць) рану растрывожыць, раздражніць, разахвоціць, растравить старое горе — растрывожыць старое гора они его растравили — яны яго раздражнілі раздражніць, растравить собак — раздражніць сабак растравіць