волочение
валачэннеVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
волоченный
валочаныволочёный
валачоны, волочёная проволока — валачоны дротволочильный
валачыльныволочильня
валачыльняволочильщик
валачыльшчыкволочильщица
валачыльшчыцаволочить
несовер. валачыць, цягаць, валачы, цягнуць, валачыць, волочить проволоку — валачыць дрот едва волочить ноги — ледзь цягаць ногіволочиться
I несовер. валачыцца, цягацца, валачыся, цягнуцца, валачыцца, заляцацца, упадацьволочь
см. волочить